سیستم آنتن مرکزی از بخش های مختلفی تشکیل شده و از قطعات متفاوتی در آن استفاده می شود تا بتوان، بهترین کیفیت ممکن را با بیشترین کانال تلویزیونی به کاربران ارائه داد.

در اولین مرحله باید آنتن بر روی ساختمان نصب شود تا بتوان سیگنال های مختلف را دریافت کرد. شرایط فیزیکی و جوی مکانی که آنتن در آن نصب می شود از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورتی که شرایط مناسب محیا نباشد، دریافت کانال ها با مشکل مواجه خواهد شد. آنتن های مرکزی باید از آلومینیوم تو خالی یا YAGI ساخته شده باشند. بعد از نصب آنتن در مکانی مناسب، باید یک پیش تقویت کننده یا Preamplifier بر روی آنتن قرار داد. این دستگاه وظیفه تقویت اولیه سیگنال های دریافتی با کمترین نویز ممکن را دارد. تقویت اولیه سیگنال ها باعث می شود که سیگنال ها توسط تقویت کننده اصلی قابل شناسایی باشند.

ادامه مراحل

بعد از دریافت و تقویت اولیه سیگنال ها، نوبت به تقویت کننده اصلی خواهد رسید. تقویت کننده اصلی که با نام های میکسر و آمپلی فایر(Amplifier) نیز شناخته می شود، وظیفه تقویت سیگنال ها برای پخش در تلویزیون ها را به عهده دارد. این دستگاه باید دستگاهی به شدت قوی باشد که افت کیفیتی در کانال های دریافتی ایجاد نشود. تقویت کننده اصلی، دارای دو ورودی VHF و UHF بوده که بعد از تقویت، سیگنال های تقویت شده را از طریق یک خروجی به صورت همزمان به بخش بعدی منتقل می کند.

پس از تقویت تمامی سیگنال ها، کانال های تلویزیونی به دستگاه جدا کننده یا Splitter ارسال می شوند. تقسیم کننده یا جدا کننده وظیفه تقسیم سیگنال ها به صورت مساوری را دارد. خروجی های Splitter معمولا بین 2 تا 4 خروجی است که در صورت بزرگ بودن شبکه و نیاز به تعداد خروجی بالاتر، از مولتی سوییچ (Multiswitch) در این قسمت استفاده خواهد شد.

قبل از اینکه کانال ها به تلویزیون ها منتقل شوند، سیگنال ها باید از دستگاه یک سو کننده عبور کنند. وظیفه یک سو کننده یا سوییچ جهت دار، جلوگیری از برگشت امواج به آنتن است. در آخرین مرحله، سیگنال ها توسط کابل به واحد های مختلف ارسال شود تا کاربران بتوانند به راحتی از تماشای تلویزیون لذت ببرند.