English
انکودینگ
H.264 یا H.265؟
انکودینگ
H.264 یا H.265؟
کدک H.264 (AVC) مدت‌ها به عنوان استاندارد اصلی در صنعت انکودرها و فشرده‌‌سازی شناخته می‌شد. امروزه، در بسیاری از پلتفرم‌های استریمینگ، از آن به عنوان معیار کیفیت و اعتبار استفاده می‌شود. H.264 پس از 19 سال حکمروایی، همچنان هم استاندارد مورد استفاده در 90 درصد استودیو‌ها می‌باشد. اما در سال‌های اخیر، بازار کدینگ H.265 (HEVC) در حال داغ شدن است.
در بین استاندارد‌ها گیر افتادهاید؟ دنبال کدک مناسب برای فشرده‌‌سازی می‌گردید؟ H.264 یا H.265؟ HEVC یا AVC؟ در ادامه به تفاوت‌های کلیدی این دو کدینگ می‌پردازیم.
عناوین
H.265: یک دهه تکامل
کیفیت کدوم بالاتره؟
H.264 یا H.265؟
Sky Mixer: انکودری برای آیندگان
H.265: یک دهه تکامل
کدینگ H.265، در فشرده‌‌سازی اطلاعات کارآمد تر عمل می‌کند، به طوری که حجم ویدئوی خروجی، نصف همان مقدار در مقایسه با کدینگ H.264 می‌باشد.
مزایای این رویکرد، چندجانبه هستند. به طوری که ویدئو‌های HEVC دست شما را برای ذخیره‌‌سازی باز می‌گذارند و پهنای باند کمتری را هم برای استریمینگ اشغال می‌کنند. اهمیت این موضوع مخصوصا در ذخیره‌‌سازی و استریمینگ محتوای با کیفیت بالا مثل 4K پررنگ می‌شود.
تفاوت‌های گسترده‌ی بین این دو استاندارد، که فقط یک دهه بین آنها فاصله هست، به نحوه‌ی پردازش هر فریم ویدئو بر می‌گردد.
H.264 از واحد‌های پردازشی به نام ماکروبلاک (Macroblock) استفاده می‌کند، که در واقع قطعاتی در ابعاد 4×4 یا 16×16 پیکسل هستند. این کدک، پس از تشکیل واحد‌های پردازشی از پیکسل‌های مجاور، با هر ماکروبلاک، به مانند یک پیکسل واحد رفتار می‌کند. H.265 از ساختار پیکسلی جدیدتری به نام CTU (Coding Tree Unit) استفاده می‌کند. .سیستمی که می‌تواند واحد‌های تا 64×64 پیکسل را هم پردازش کند.
پیشرفت‌های دیگری هم در این حوضه مثل تکنولوژی پیشبینی حرکات یا فریم‌های بینابینی در دست کار هستند. ولی جهش از ماکروبلاک‌ها به CTU را می‌توان دلیل اصلی در بهره وری بیشتر کدینگ H.265 دانست.
کیفیت کدوم بالاتره؟
“کیفیت، تنها فاکتوری است که در این بین فدا نمی شود”
دانشمندان، H.265 را جایگزینی برای H.264 در آینده ای نزدیک می‌بینند. همان طور که فشرده‌‌سازی با کدک H.264 در ابتدای عرضه‌ی آن مزایای زیادی را ارائه می‌داد، H.265 نیز پیشرفت‌های قابل توجهی نسبت به نسل قبلی داشته. HEVC با قابلیت فشرده‌‌سازی تا دوبرابر، در عین برابری کیفیت تصویر با H.264، در نگاه اول زیادی جذاب به نظر می‌آید، ولی این همه‌ی ماجرا نیست…
مزایایی همچون بهره وری بالاتر، در کنار بار پردازشی سنگین تر معنی پیدا می‌کنند. از این جهت، انکودینگ HEVC توان پردازشی بیشتری را می‌طلبد، که البته به مرور زمان و پیشرفت سریع پردازشگرها، این موضوع کمتر حس می‌شود.
H.265 یا H.264؟
مگر هدف از ارائه‌ی راهکاری مثل HEVC، جایگزین کردن آن در صنعت به جای AVC نبوده؟ پس چرا همه از آن استافده نمی کنند؟
سخت افزار قدرتمند، نه تنها برای انکودینگ ویدئو‌های H.265، بلکه برای دیکودینگ آنها جهت پخش نیز لازم است. این قضیه، استفاده از کدک H.265 و بهره بردن از راندمان بالای آن را، به افرادی با سخت افزار مناسب محدود می‌کند. به همین دلیل است که H.264 همچنان هم استاندارد مورد انتخاب عموم استودیو‌هاست.
امروزه تعداد زیادی از پلتفرم‌های ویدئویی از HEVC به عنوان یک قابلیت افزوده پشتیبانی می‌کنند، مخصوصا آنهایی که با محتوای 4K سروکار دارند. تعداد کاربران دنیای دیجیتال با قابلیت استریم و پخش HEVC نیز در حال افزایش است. با این اوصاف، چیزی نمانده که HEVC به هدف والای خود در جایگزینی AVC دست بیابد.
تاریخچه‌ی کوتاهی از کدک‌ها:
کدک (Codec)، اصطلاح رایجی است که در صنعت استریمینگ به کرات استفاده می‌شود، اما معنی “کدک” واقعا چیست؟
به فرایند انکودینگ و دیکودینگ داده‌های تصویری، یک کدک ویدئویی می‌گویند. کدک‌های صوتی هم وجود دارند که فرایندی مشابه را برای فایل‌های صوتی اجرا می‌کنند. کلمه‌ی Codec ترکیبی از عبارات Coding و Decoding می‌باشد.
کدک‌ها عموما با “نگه دارنده‌ها (Containers)” اشتباه گرفته می‌شوند، که برای فایل‌های ودئویی فرمت‌هایی مثل MP4، MOV و AVI هستند. اما تفاوت اینها چیست؟ یک کانتِینر، صوت یا تصویر فشرده شده به همراه تمام داده‌های متای آن را، در یک بستر نگه داری می‌کند. از طرف دیگر کدک‌ها در ابتدای مسیر وارد عمل می‌شوند و مشخص می‌کنند که داده‌های خام صوتی یا تصویری، چگونه درون کانتِینر فشرده‌‌سازی می‌شوند. وظیفه‌ی دیکود کردن محتوا جهت پخش نیز، برعهده‌ی کدک‌ها می‌باشد.
کدک‌ها: کیفیت یا حجم؟
انواع زیادی از کدک‌ها در دنیا وجود دارد، مانند MPEG-2، JPEG2000 و VP9… و در بین تمام آنها AVC و HEVC با اختلاف محبوب ترین هستند.
کدک‌ها را می‌توان براساس ارجحیت حجم بر کیفیت، به 2 دسته تقسیم کرد: Lossless و Lossy. در حین پخش محتوا، کدک‌های Lossless
هدف از استفاده کدک های Lossless، حفظ جزئیات در عین فشرده سازی محتوا است. به این معنا که بعد از دیکود کردن فایل‌های Lossless، می‌توان محتوا را دقیقا همان طور که ضبط شده تماشا کرد. در صورتی که کدک‌های Lossy، در حین فشرده سازی، از بخشی از جزئیات صرف نظر می‌کنند تا به فایل های کوچکتر دست یابند. به عبارت دیگر، محتوای Lossy در عین پخش محتوای روان تر، نمی تواند با کیفیت ویدئوی Lossless رقابت کند. پس خبر بد چیست؟ استریم محتوای Lossless، به دلیل حجم بالای آن، امکان پذیر نیست. و همین موضوع محبوبیت زیاد کدک‌های Lossy مثل H.265 و H.264 را توجیه می‌کند.
استریمر های Sky، پکیج کامل تولید محتوای شما می باشند. انکودینگ H.265 و استریمینگ 4K، تنها بخشی از قابلیت های این سری از انکودر های ما است. برای اطلاعات بیشتر از تجهیزات Sky و اینکه چرا Sky Mixer بهترین گزینه برای استریمینگ پرتابل است، به سایت ما سر بزنید.
استریمر های Sky، پکیج کامل تولید محتوای شما می باشند. انکودینگ H.265 و استریمینگ 4K، تنها بخشی از قابلیت های این سری از انکودر های ما است. برای اطلاعات بیشتر از تجهیزات Sky و اینکه چرا Sky Mixer بهترین گزینه برای استریمینگ پرتابل است، به سایت ما سر بزنید.
منبع: Epiphan.com